secundair logo knw 1

Cascade-effecten van schade aan vitale infrastructuur tijdens orkaan Harvey; de grootste impact is met rode verbindingen weergegeven

Bij een door de TU Delft georganiseerde ‘hackaton’ zijn de gevolgen van de orkaan Harvey in kaart gebracht. Een onderdeel ging over de impact op de vitale infrastructuur. Er was veel informatie over directe schade beschikbaar, maar de indirecte effecten van schade aan deze infrastructuur bleek lastiger te vinden.

De vandaag gehouden bijeenkomst stond in het teken van de orkaan die Texas op 26 augustus trof en waarbij vooral Houston te maken kreeg met zware regenval en wateroverlast. De tachtig deelnemers - onderzoekers, professionals en studenten - analyseerden de gevolgen met als doel een beter antwoord op toekomstige rampen te formuleren. Dergelijke exercities winnen aan populariteit, vertelt onderzoekster Micheline Hounjet van Deltares die zelf meedeed. “Zo worden steeds vaker mapathons georganiseerd waarbij mensen helpen om risico’s in kwetsbare gebieden in kaart te brengen. De opzet van de bijeenkomsten wordt ook groter en breder.”

De deelnemers aan de Harvey Hackaton bestudeerden de gevolgen van de orkaan onder meer aan de hand van satellietdata, mediaberichtgeving en Twitter-feeds. “Het is interessant te zien hoeveel informatie je allemaal in een dag kunt verzamelen”, zegt Hounjet. “De deelnemers vonden zeer veel directe schade. We weten nu bijvoorbeeld beter hoeveel mensen moesten worden geëvacueerd. En ook hoeveel mensen zonder drinkwater zaten en hoe lang dat duurde.”

Hounjet keek met een aantal mensen naar de impact van Harvey op de vitale infrastructuur, zoals communicatienetwerken en drinkwaterproductielocaties. “Dat hebben wij uitgezocht aan de hand van nieuwsberichten in betrouwbare media.” Hounjet heeft de vergaarde informatie gevisualiseerd met behulp van de door Deltares ontwikkelde applicatie Critical infrastructures: relations and consequences of life and environment (CIrcle). Dit instrument is bedoeld om cascade-effecten in beeld te brengen.

Hounjet noemt een voorbeeld van een cascade-effect dat zich tijdens de ramp in Texas voordeed. “Er waren explosies in een chemische fabriek, omdat de stroom was uitgevallen en de koelinstallatie niet meer werkte.” In het algemeen bleken zulke indirecte effecten lastig te vinden, vertelt Hounjet. “Ook wel begrijpelijk omdat wij vooral keken naar nieuwsberichten en hierin zijn cascades niet gemakkelijk te vatten. Al met al hebben we best nog wat gevonden.”

Volgens Hounjet komt de aanpak van de Harvey Hackaton overeen met de werkwijze van Deltares. Het onderzoeksinstituut organiseert in binnen- en buitenland kennissessies waarbij CIrcle wordt gebruikt. Tijdens zo’n workshop brengen experts en andere betrokkenen in een bepaald gebied de cascade-effecten van een mogelijke overstroming in beeld. “Het gaat om het slim combineren van eigen informatie van organisaties met open gegevens”, licht Hounjet toe. “De cascade-effecten worden ingedeeld in vier categorieën: hoog, zwaar, middelmatig en laag. De maatregelen voor de kritische infrastructuur kunnen dan worden gericht op de grootste risico’s.”

Hounjet noemt de workshop die later deze maand wordt gehouden in de Tanzaniaanse stad Dar er Salaam. “De risico’s bij de drinkwatervoorziening staan centraal. De vraag is: welke bevolkingsgroepen hebben het meeste last van het uitvallen van deze voorziening?” Alle informatie die Deltares met behulp van CIrcle verzamelt, wordt opgeslagen in een database. “Hiermee kun je zien welke cascades de grootste effecten hebben. Al zal dat per gebied verschillen. Ook hierover staat steeds meer informatie in de database.”

Meer informatie over Harvey Hackaton

Toelichting op applicatie CIrcle

Bericht Houston, you have a problem

 

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Mooi! Jammer dat ik de serie niet terugvind als ik zoek in de NRC Podcast app.
Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.