secundair logo knw 1

Het uit 1880 daterende gemaal van Eemnes, dat overigens nog steeds in gebruik is. Foto Vallei en Veluwe

Watererfgoed kan veel kennis opleveren voor de opgaven waar waterbeheerders mee worstelen. Die zien dat zelf echter nog onvoldoende, menen de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE) en de Stichting Toegepast Onderzoek Waterbeheer (STOWA). Ze hebben daarom een programma opgezet.

In werksessies medio oktober willen de twee organisaties met waterschappers en erfgoedprofessionals onderzoeken welke vragen er leven en hoe het erfgoed en de landschapshistorie aan een oplossing kunnen bijdragen. Dat moet leiden tot een soort checklist welk erfgoed ook nu nog van waarde kan zijn, vertelt programmamanager Bas van der Wal van STOWA, het kenniscentrum voor de waterschappen.

"De komende jaren staat ons land voor grote uitdagingen op het gebied van waterbeheersing en waterkwaliteit", verklaart hij. "Bij de maatregelen tegen overstromingen en droogte en bij het ecologisch herstel van watersystemen houden we als waterschappen al rekening met landschapshistorie en het erfgoed. Maar dat het ook een kennisbron kan zijn waar een deel van de oplossing in gevonden kan worden, is vernieuwend."

Vloeiweiden
Van der Wal wijst op vergeten watergebruiken, (water)structuren in het landschap en oude kunstwerken die in de praktijk nog steeds van nut blijken. Zo worden in Noord-Brabant oude watermolens opnieuw gebruikt om water langer vast te houden. Rijkswaterstaat onderzoekt of zij in onbruik geraakte dijken in Groningen weer kan inzetten tegen hoger water. Ook vergeten technieken om droogte tegen te gaan, zoals de ‘vloeiweiden’ in Gelderland, zijn nog altijd bruikbaar.

Toch is het benutten van erfgoed in het dagelijks werk van de waterschappen volgens de programmamanager nog helemaal niet vanzelfsprekend. Die mening deelt hij met de RCE. "Waterbeheerders zien erfgoed eerder als een last. Het is nog te veel ‘we moeten’. Dat willen we kantelen naar ‘daar heb je wat aan’. En niet alleen als museumstuk."

Handboek
De focus ligt daarbij vooral op laag Nederland, zegt Van der Wal. "Eerder hebben wij het ‘Handboek beken en erfgoed’ uitgebracht. Dat bleek in een behoefte te voorzien. Nu willen we dat aanvullen met de rest van Nederland. Iedereen die daar iets aan kan bijdragen, mag zich bij ons melden. We zijn erg benieuwd."

 

MEER INFORMATIE
Nieuwsbericht STOWA

H2O-bericht: Brabantse watermolenlandschappen worden weer ‘wakker gekust’
H2O-bericht: HDSR komt met digitale kaart van watererfgoed
H2O-artikel: Watererfgoed: schatkamer aan praktische kennis

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.
Een goede actie van de UvW. Logisch zou nu ook zijn om een vergelijkbare brief naar de regering te sturen ten aanzien van het verbieden van bestrijdingsmiddelen en te veel aan mest.