secundair logo knw 1

Foto: Reijo Telaranta via Pixabay

Wereldwijd wordt veel water verspild en verkeerd gebruikt. Een belangrijke oorzaak is dat regeringen de werkelijke waarde van water niet erkennen, volgens het rapport Valuing Water van de Verenigde Naties. Het is nodig om deze waarde breed te omschrijven.

De titel van het rapport was ook het thema van Wereld Waterdag (22 maart). De publicatie is op deze dag gepresenteerd door UNESCO namens UN-Water. Hierin wordt getoond dat nog vaak alleen in termen van kosten en prijs aan water wordt gedacht. Maar eigenlijk ontbreekt er een duidelijke relatie tussen prijs en waarde.

“Veel van onze problemen ontstaan doordat we water niet hoog genoeg waarderen”, zegt Gilbert F. Houngbo die voorzitter is van zowel UN-Water als het International Fund for Agricultural Development. “Maar al te vaak wordt water helemaal niet gewaardeerd.”

Kostbaarste hulpbron
Directeur-generaal Audrey Azoulay van UNESCO noemt water de kostbaarste hulpbron. “Tot dit ‘blauwe goud’ hebben meer dan twee miljard mensen geen directe toegang. Water is niet alleen essentieel om te overleven, maar speelt ook een grote hygiënische, sociale en culturele rol in menselijke samenlevingen.”

Het is volgens het rapport lastig maar wel noodzakelijk om een objectieve en onomstreden waarde toe te kennen aan water. Prijs en kosten zijn te kwantificeren, maar de waarde is veel breder. De vraag is bijvoorbeeld: hoe kan de betekenis van de 443 miljoen schooldagen worden gekwantificeerd, die kinderen en jongeren jaarlijks missen als gevolg van ziekten die met water verband houden?

Geïntegreerde benadering
Het is daarom nodig niet alleen naar de economische waardering te kijken. Het gaat er ook om de sociale, ecologische en culturele dimensies van water te onderzoeken en mee te nemen, bijvoorbeeld bij grote infrastructuurprojecten.

In de huidige instrumenten en methodieken voor de bepaling van de waarde van water staat het economische aspect nog voorop. Er wordt aanbevolen om een geïntegreerde benadering te ontwikkelen, zodat geschikte beleidskeuzes beter kunnen worden geïdentificeerd. Belangrijk is dat alle belanghebbenden meedoen bij evaluaties en besluitvorming. Dit geldt vooral voor mensen die er rechtstreeks bij betrokken zijn. In Valuing Water staan voorbeelden met zo’n aanpak uit diverse delen van de wereld.


MEER INFORMATIE
VN-rapport Valuing Water
Valuing Water Initiative
UN-Water: wat mensen zeggen
Multimedia-verhaal door IUCN

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.
Een goede actie van de UvW. Logisch zou nu ook zijn om een vergelijkbare brief naar de regering te sturen ten aanzien van het verbieden van bestrijdingsmiddelen en te veel aan mest.