secundair logo knw 1

De Europese steur is in 2012 in ons land geherintroduceerd I foto: Hans Braxmeier / Pixabay

De populaties van rondtrekkende zoetwatervissoorten in de wereld zijn met gemiddeld 76 procent afgenomen sinds 1970. In Europa is de vermindering nog forser. Dit blijkt uit een studie over trekkende riviervissen op basis van de Living Planet Index.

Het rapport is vandaag gepubliceerd door het Wereld Natuur Fonds, de World Fish Migration Foundation en de International Union for Conservation of Nature. Ook een tiental universiteiten werkten mee, waaronder de Rijksuniversiteit Groningen. In het onderzoek zijn de gegevens van 1.406 populaties van 247 migrerende zoetwatervissen onder de loep genomen. Het betreft onder meer de zalm, de steur, de zeeforel en de paling.

Deze vissen trekken om te paaien van zout naar zoet water of in omgekeerde richting. Ook vissen die over grote afstanden in zoet water migreren, zijn meegenomen. De onderzoekers komen tot de conclusie dat mondiaal gezien de populaties van de vissoorten met gemiddeld 76 procent zijn verminderd tussen 1970 en 2016. Er is niet over de hele linie een achteruitgang te zien; bij een minderheid van de vissoorten zijn aantallen toegenomen.

De afname is het grootst in Europa (93 procent) en in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied (84 procent). Noord-Amerika doet het met min 28 procent relatief goed. Voor andere gebieden zoals Afrika en Azië zijn gegevens erg onbetrouwbaar, waardoor de onderzoekers hiervoor geen conclusies willen trekken.

Veel kunstmatige barrières
De afname komt vooral door menselijke oorzaken. De belangrijkste reden is aantasting, verandering en verlies van het leefgebied. Ook overbevissing speelt een grote rol. Volgens de studie zijn er wereldwijd zo’n 58.000 grote dammen, om over kleinere kunstmatige barrières maar niet te spreken (alleen in Europa al 1,2 miljoen). Hierdoor kunnen veel trekvissen niet of lastig hun paai- en voedselgebieden bereiken. Slechts in ruim een derde van de grote rivieren van meer dan duizend kilometer is vrije doortocht mogelijk. Deze rivieren bevinden zich vaak op afgelegen plekken.

Er worden allerlei initiatieven ondernomen om trekvissen een betere doorgang te verlenen. De onderzoekers noemen als voorbeeld de vismigratierivier die dwars door de Afsluitdijk wordt aangelegd. De Verenigde Staten is met maatregelen het verst. In de afgelopen dertig jaar zijn bijna vijftienhonderd dammen, stuwen en sluizen weggehaald. In Europa wordt sinds vijf jaar hard gewerkt aan het verwijderen van niet meer gebruikte obstakels onder de noemer Dam Removal Europe.

Noodplan bepleit
Oskar de Roos 180vk Oskar de RoosVolgens zoetwaterexpert Oskar de Roos van het Wereld Natuur Fonds hebben overheden vaak weinig aandacht voor de problemen die door de afname van het aantal trekvissen ontstaan. Hij wijst onder meer op vis als voedselbron. “Ook het voortbestaan van het kwetsbare ecosysteem in onze zoete wateren staat onder druk. Dat belang wordt nog te vaak onderschat door overheden. De wereld heeft een noodplan nodig om het tij te keren en dit grote verlies aan migrerende zoetwatervissen terug te draaien.”

 

MEER INFORMATIE
Rapport van het onderzoek
Bericht van Wereld Natuur Fonds
H2O-artikel: herstel van vismigratie
H2O-vakartikel: haalbare en duurzame vismigratie

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.
Een goede actie van de UvW. Logisch zou nu ook zijn om een vergelijkbare brief naar de regering te sturen ten aanzien van het verbieden van bestrijdingsmiddelen en te veel aan mest.