secundair logo knw 1

Bangladesh is een van de landen waar de zoetwatervoorraad langs de kust onder druk komt te staan I Foto Unsplash/Mohammad Samir

Ruim 60 miljoen mensen wereldwijd verliezen rond het jaar 2100 zeker 5 procent van hun zoetwatervoorraad als de zeespiegel volgens het meest extreme scenario stijgt. Dat voorspelt nieuw onderzoek van de Universiteit Utrecht en Deltares. Oorzaak is de verzilting van het grondwater.

Die verzilting is nu al een probleem in kustgebieden en zal alleen maar erger worden door het veranderende klimaat, aldus het promotieonderzoek van Daniel Zamrksy aan de Universiteit Utrecht. Samen met zijn promotoren Marc Bierkens en Gualbert Oude Essink scheef hij hierover een artikel in het tijdschrift Earth’s Future

1801 Gualbert Oude EssinkGualbert Oude EssinkHet is voor het eerst dat het effect van zeespiegelstijging voor de grondwatervoorraden in kustgebieden over de hele wereld in kaart is gebracht, vertelt Oude Essink. "Voor Nederland bijvoorbeeld is al veel bekend over de gevolgen van een zeespiegelstijging voor het grondwatersysteem, maar van veel minder ontwikkelde landen hebben we nog helemaal niet zoveel gegevens. Pas de laatste tien jaar zijn er enorm veel databanken van de ondergrond bij gekomen."

Momenteel leven volgens het Utrechtse onderzoek wereldwijd meer dan 1,2 miljard mensen in kustgebieden. Hun belangrijkste bron voor zoet water is vaak grondwater. Maar dat grondwater verzilt dus als gevolg van zeespiegelstijging. 

Klimaatscenario’s
De onderzoekers gebruikten modellen om de verzilting van het grondwater in kustgebieden te voorspellen aan de hand van drie verschillende klimaatscenario’s van het IPCC. Die gaan uit van de toename van CO2-concentraties in de atmosfeer bij al dan niet gewijzigd beleid.

"Als we geen maatregelen nemen en wereldwijd doorgaan met bijvoorbeeld het bouwen van kolencentrales, wordt het warmer en zal de zeespiegel sneller stijgen", verklaart Oude Essink. "In onze modellen koppelen we de zeespiegelstand aan gegevens over de ondergrond en de neerslag. Daaruit blijkt dat er dan minder zoetwater in de ondergrond zal zitten door verzilting."

In dit zogenaamde ‘business as usual’-scenario zal dat rond 2100 ruim 60 miljoen mensen in de directe kustzone raken en rond 2300 zelfs ruim 120 miljoen mensen. In het ‘best case’-scenario, waarbij dus wel alles op alles wordt gezet om de opwarming van de aarde te beperken, betreft het rond 2100 8 miljoen mensen en rond 2300 16 miljoen mensen, zo blijkt uit de resultaten. "Nú aanpassen maakt dus uit", stelt Oude Essink. 

Brak tot zout water
De meest kwetsbare gebieden wereldwijd zijn de gebieden waar mensen afhankelijk zijn van zoet grondwater en niet op een waterleidingnetwerk zijn aangesloten. Dat zijn vooral de laaggelegen kuststroken in Afrika, Zuid-Amerika en Zuidoost-Azië. "Dan betekent het dus dat ze er brak tot zout water onttrekken uit de grond", aldus Oude Essink. "Daarvan krijgen ze op termijn vaker hart- en vaatziekten en ze kunnen hun gewassen niet meer besproeien." 

Het is volgens de onderzoekers daarom zaak om juist voor deze gebieden meer lokale en regionale data te verzamelen, zodat de modellen verder zijn te fijnen. Oude Essink: "Dit zijn tweedimensionale modellen, zodat het oppervlaktewatersysteem er slechts eenvoudig in zit. We willen nu ook driedimensionale modellen gaan maken, waarmee we de gevolgen beter kunnen inschatten. Met die resultaten kunnen we nog meer urgentie creëren."

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.
Een goede actie van de UvW. Logisch zou nu ook zijn om een vergelijkbare brief naar de regering te sturen ten aanzien van het verbieden van bestrijdingsmiddelen en te veel aan mest.