secundair logo knw 1

Op 12 mei 2020 is onze algemeen directeur Kees Vermeer overleden. Kees was al enige tijd ziek en we wisten dat hij niet meer beter ging worden. Het verdriet om zijn toch nog plotselinge overlijden is groot.

Kees Vermeer 180 vk Kees VermeerKees was onlosmakelijk verbonden met HKV. Samen met Hans Hartong en Matthijs Kok was hij in 1995 oprichter en de V van HKV. Hij was vanaf de oprichting tot op heden directeur van HKV. Voor Kees was HKV meer dan alleen werk, hij gaf er zijn hart en ziel aan. De teleurstelling dat hij ons 25-jarige lustrum op 1 september van dit jaar niet meer zou meemaken was voor hem, maar ook voor ons allen, groot.

Kees was een vakman in de rivierkunde en als directeur een constante factor in het bestaan van HKV. Dat kon hij door mee te gaan met de tijd, met een niet aflatende focus op de waarde van (nieuwe) kennis. Met zijn kenmerkende creativiteit was het dan ook geen verrassing dat juist Kees op de proppen kwam met ons huidige motto: ‘HKV, de kennisondernemer voor water en veiligheid’.

Evenzo was Kees heel betrokken bij en trouw aan de mensen van HKV. Veel initiatieven in de organisatie waren dan ook het initiatief van Kees. Hij genoot van alle evenementen met het hele bedrijf, en dat waren er nogal wat. Kees was daarbij ook de chroniqueur van HKV, van alle bijeenkomsten maakte hij de foto’s en de fotoboeken.

En iedereen bij HKV kent de sollicitatiegesprekken met hem: zijn enthousiasme over HKV was soms zo groot dat de sollicitant er nauwelijks nog tussen kwam. Teamspirit en collegialiteit waren naast de inhoudelijke drive altijd belangrijke waarden voor Kees en daar is HKV op gebouwd. Kees was optimistisch, joviaal en altijd beschikbaar. Hij gaf mensen vertrouwen. Het leverde hem veel krediet en waardering op.

In de laatste weken verzuchtte Kees dat hij HKV in de steek liet. Dat is natuurlijk niet zo, en dat wist Kees ook wel. Het maakte echter zijn teleurstelling, dat hij de ontwikkeling van HKV niet nog vele jaren zou kunnen blijven volgen, niet minder groot. Zijn teleurstelling is onze teleurstelling. We gaan Kees heel erg missen. Onze gedachten gaan uit naar zijn vrouw Ineke, zijn moeder, familie en vrienden. We wensen hen veel sterkte om dit grote gemis te dragen.

Alle medewerkers HKV Lijn in water

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

Laatste reacties op onze artikelen

Vorig jaar 50m3 verbruikt dus mijn best gedaan en terug naar 30m3. Rekening 157.50 waarvan 31 voor water en de rest belasting en rechten. Denkt u nu echt dat ik dit jaar op een kuub meer of minder kijk. Ik geef t gras weer lekker water van de zomer.
Helemaal eens met deze opinie van Herman van Dam. Ik zou de totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit bij grootschalige infiltratie nog willen toevoegen als tegenargument. Vanwege de enorme reponstijd vergroot je het risico op grootschalige grondwateroverlast gigantisch als je in het grootste deelsysteem van de Veluwe gaat infiltreren. De enorme schade die afgelopen jaar is opgetreden (en nog steeds oploopt) rond de Veluwe door excessieve natuurlijke infiltratie (alle neerslagrecords verbroken) mag daarvoor in mijn beeld als empirische waarschuwing worden opgevat.
Goed verhaal Herman, vanuit de hydrologie en het belang van de vegetatie
Is dit niet wat eenzijdige berichtgeving? Op Wikipedia staat te lezen: "Op 29 mei 2024 werd bekend dat door The Ocean Cleanup voor de 100e keer plastic afval uit de Grote Oceaan gehaald is. In totaal werd er met die 100 keren 385.000 kilogram opgevist" waarbij wordt verwezen naar nu.nl. Zelfs als de 11,5 miljoen kilo gehaald is (30 keer zo veel als in het geciteerde bericht) dan is dat nog steeds geen 1 procent van de geschatte hoeveelheid plastic in de oceanen (2-8 miljoen ton, volgens schattingen VN). Maar wat voor ons technologen denk ik zeer interessant is en ook in dit vakblad aandacht verdient, zijn de onbedoelde mogelijke schadelijke effecten voor het zeeleven. Hierover is een congres in Liverpool geweest in 2020. Mogelijk is er inmiddels meer onderzoek naar gedaan. In een artikel uit 2020 legde De Correspondent bloot welke keerzijdes er aan een goedwillende techniek als de Ocean Cleanup kunnen zitten en het spanningsveld tussen iets willen oplossen en de vraag voldoende breed in kaart hebben (https://decorrespondent.nl/11379/niemand-weet-welk-probleem-the-ocean-cleanup-eigenlijk-oplost/4ab9e62f-1927-0845-3b42-426dba6ac6b3). Een hoekje ethiek der techniek zou niet misstaan in een vakblad als H2O, lijkt me.