secundair logo knw 1

Ceo Joris van Aken (links) en cto Gijs Vermeij | Foto Hypersoniq

De startup Hypersoniq heeft een kapitaalinjectie van 1,1 miljoen euro gekregen om zijn elektrochemische waterkwaliteitssensoren voor monitoren van industrieel afvalwater verder te ontwikkelen. Het bedrijf heeft de ambitie om bedrijven die worstelen met afvalwater- en proceswaterproblemen uit de brand te helpen met waterkwaliteitssensoren waarmee realtime online monitoring mogelijk is. De startup richt zich daarbij op de Europese markt.

Het in 2020 opgerichte en in Delft gevestigde Hypersoniq ontwikkelt elektrochemische waterkwaliteitssensoren. De innovatieve sensoren bieden realtime en online inzicht in de kwaliteit van water, zo is de claim. Dat gebeurt met behulp van een ‘gepatenteerde combinatie van elektrochemische meettechnieken, geavanceerde elektrodematerialen en machine learning’.

Door de realtime monitoring zijn bedrijven in staat hun bedrijfsprocessen te optimaliseren, de milieuimpact te verkleinen, kosten te verlagen en naleving van milieuwetten en -regels te waarborgen, aldus de startup. Nu is de praktijk nog vaak zo dat de monitoring offline plaatsheeft met handmatige bemonsteringsmethoden, een inefficiënte methode die leidt tot vertraging en oplopende kosten.

Voor de ontwikkeling van de elektrochemische sensoren werkt de startup samen met TU Delft en onderzoeksinstituut KWR Water. Dat proces krijgt nu een impuls met een investering van 1,1 miljoen euro, opgehaald via een zogeheten Seed-investeringsronde, een funding die gericht is op startups.

Het financieringsconsortium dat Hypersoniq steunt, bestaat uit Impact Investor VP Capital, de Thematische Technology Transfer fondsen van Smart Industries en Netherlands Enabling Water Technology (NEW). De partijen hebben vertrouwen in de nieuwe techniek en ambities van van Hypersoniq, blijkt uit een persbericht.

“Hypersoniq onderscheidt zich met een innovatieve en duurzame aanpak om wereldwijde waterkwaliteitsuitdagingen aan te pakken. Hun oplossingen leveren meetbare resultaten op die de waterstandaard verbeteren”, aldus Mathijs van der Knaap van VP Capital. “We zijn onder de indruk van het enthousiasme en de gedrevenheid van het team om impact te creëren via innovatie.”

Joris van Aken, medeoperichter en ceo, zegt over de waarde van de investering voor Hypersoniq: “Realtime online inzicht in waterkwaliteit is nog nooit zo belangrijk geweest, vooral in Nederland, waar we de slechtste waterkwaliteit van de EU hebben. Met de steun van deze investeringsronde kunnen we ons onderzoek en onze productontwikkeling versnellen om onze baanbrekende sensoren op de markt te brengen."

Gijs Vermeij, medeoprichter en technisch directeur, zegt: “Vertalen van deze elektrochemische meetmethoden van het lab naar de praktijk vereist expertise op verschillende gebieden, waaronder materiaalkunde, elektrochemie, watertechnologie en AI. Dankzij deze financiering kunnen we ons team uitbreiden en grote stappen zetten richting de commercialisering van onze technologie.”

Zo’n stap is de eerste pilot bij een klant. Die moet begin dit jaar worden gerealiseerd, aldus de plannen van de ondernemers. “Deze pilot richt zich op het optimaliseren van een afvalwaterzuiveringsinstallatie door real-time monitoring van de vervuilingsgraad van het inkomende water om zo het gebruik van waterzuiveringschemicaliën te verminderen en de procescontrole te verbeteren.”

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laatste reacties op onze artikelen

Is dit niet wat eenzijdige berichtgeving? Op Wikipedia staat te lezen: "Op 29 mei 2024 werd bekend dat door The Ocean Cleanup voor de 100e keer plastic afval uit de Grote Oceaan gehaald is. In totaal werd er met die 100 keren 385.000 kilogram opgevist" waarbij wordt verwezen naar nu.nl. Zelfs als de 11,5 miljoen kilo gehaald is (30 keer zo veel als in het geciteerde bericht) dan is dat nog steeds geen 1 procent van de geschatte hoeveelheid plastic in de oceanen (2-8 miljoen ton, volgens schattingen VN). Maar wat voor ons technologen denk ik zeer interessant is en ook in dit vakblad aandacht verdient, zijn de onbedoelde mogelijke schadelijke effecten voor het zeeleven. Hierover is een congres in Liverpool geweest in 2020. Mogelijk is er inmiddels meer onderzoek naar gedaan. In een artikel uit 2020 legde De Correspondent bloot welke keerzijdes er aan een goedwillende techniek als de Ocean Cleanup kunnen zitten en het spanningsveld tussen iets willen oplossen en de vraag voldoende breed in kaart hebben (https://decorrespondent.nl/11379/niemand-weet-welk-probleem-the-ocean-cleanup-eigenlijk-oplost/4ab9e62f-1927-0845-3b42-426dba6ac6b3). Een hoekje ethiek der techniek zou niet misstaan in een vakblad als H2O, lijkt me.
Leuk verhaal maar het klopt niet, helemaal niet. Ik woon al 72 jaar in de lage uiterwaard  bij km paal 951 en sinds RvdR  ( 2012) komt er meer water door de IJssel . Kom maar eens een middagje praten dan leg ik uit.
Because it's somebody elses computer you can blame someone else? :-) Lekker makkelijk. De burger weer opzadelen met extra kosten die door mensen die het beleid maken en zelf waarschijnlijk de rekening niet hoeven te betalen :-)
Waar waren de peer reviewers van Water Research?