Deltares berekent jaarlijks hoe het er voor staat met de zeespiegelstijging en de Nederlandse kust. In de metingen over 2022 zien de onderzoekers hun constatering uit hun voorgaande rapportage– dat een versnelling van de zeespiegelstijging nu ook langs de Nederlandse kust aantoonbaar is – bevestigd. Deltares gebruikte een nieuwe analysetechniek om voor de windopzet te corrigeren.
“Ik hecht eraan uit te leggen waar deze onderzoeken en de gegevens die zijn gepubliceerd voor bedoeld zijn,” zegt Marcel Taal programmamanager kustsystemen bij Deltares.
Marcel TaalDeltares maakt in opdracht van het Ministerie van I&W de Zeespiegelmonitor. Dat gebeurt jaarlijks met een tussenrapportage en een keer per vier jaar met een uitgebreider rapport. “De Zeespiegelmonitor is bedoeld als input voor het beleid rondom zandsuppletie en vergunningsverlening, met name in de Waddenzee.”
De Zeespiegelmonitor is volgens Taal nadrukkelijk niet bedoeld als correctie op KNMI-scenario’s. “Wij leveren een operationeel getal, waarmee beleidsmakers een aantal jaar naar voren kunnen kijken. Dat is een andere opdracht dan langjarige meteorologische scenario’s opstellen.”
Rijkswaterstaat verzamelt jaarlijks op zes plekken langs de kust in totaal 262.000 metingen. De data bevestigen volgens Taal de boodschap van Deltares eerder dit jaar – bij de publicatie van het uitgebreidere, vierjaarlijkse rapport met gegevens tot 2021. “Na correctie voor windopzet en getij was de waterstand de hoogste ooit. Dat is op zich niet zo shocking en past binnen de bandbreedte van 3 millimeter zeespiegelstijging per jaar, die we de afgelopen dertig jaar zien. Dan is het logisch dat ieder jaar een nieuwe hoogste stand oplevert.”
Bij deze beoordeling maakt Deltares gebruik van geavanceerde analysetechnieken die de invloed van de wind en het getij op de zeespiegel nauwkeuriger berekenen. “De stand van de zeespiegel voor de Nederlandse kust wordt sterk beïnvloed door de wind en het getij. Die factoren wil je dus eigenlijk eruit halen.”
Dat is Deltares gelukt door gebruik te maken van het Global Tide and Surge Model. Dit mondiale model bevat alle beschikbare historische gegevens over wind en getij. “We zijn nu dertig jaar verder terug gaan kijken (1950 in plaats van 1979). Daarmee zijn de trends niet veranderd, maar wel een wetenschappelijke bevestiging geleverd voor de uitkomsten van ons model.”
Of Deltares deze geavanceerde techniek wil gaan gebruiken om nog verder terug te kijken, is nog even de vraag. “Dat zou voor de praktische doelstellingen van de Zeespiegelmonitor waarschijnlijk niet veel uitmaken, maar aan de andere kant vind ik het voor het vertrouwen in de wetenschap van belang dat we ook daadwerkelijk onderzoeken wat we kunnen onderzoeken. Dat kan zeker van belang zijn in tijden van heftige maatschappelijke debatten over klimaatverandering.”
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.