RWS: 'Miljoenen vissen trokken al door kier Haringvlietsluizen'

Tientallen miljoenen vissen hebben de Haringvlietsluizen gepasseerd sinds deze regelmatig op een kier worden gezet. Dat meldt Rijkswaterstaat op basis van onderzoek. De onderzoekers troffen 23 soorten aan in de netten die werden geplaatst om een beeld te krijgen van de passerende trekvissen.

Onder de soorten die de sluizen passeerden waren trekvissen als de aal, driedoornige stekelbaars en spiering, maar ook zout-, en brakwatersoorten zoals zeebaars, kleine zeenaald, haring en sprot werden gespot. Haring en sprot zijn met 95 procent van het totaal de meest aangetroffen vissen. Ook zoetwatersoorten werden gezien, aldus Rijkswaterstaat. “Deze vissen komen soms aan de zeekant van de Haringvlietsluizen terecht en gebruiken de kier om weer terug te zwemmen naar het Haringvliet.”  

Sinds 2019 zijn de sluizen ruim 850 keer op een kier gezet. Voor het onderzoek zijn in één van de 17 sluizen netten geplaatst; fijnmazige netten om kleinere vissen te vangen en een groter grofmazig net om grotere vissen te vangen. Afgelopen juli meldden de onderzoekers van Rijkswaterstaat enkele volwassen elften te hebben gevangen. Deze soort was net als andere treksoorten uit het stroomgebied van de Rijn en de Maas verdwenen. De vangst van de elft, een haringachtige trekvis, beschouwde RWS als ‘een positief signaal’.

In de netten troffen de onderzoekers geen soorten aan als de zalm, zeeforel en houting. Dat wil niet zeggen dat de ze de kieren niet passeren, aldus RWS. “Dat komt waarschijnlijk omdat zij de netten goed kunnen ontwijken. Of deze vissen door de kier trekken, wordt daarom op een andere manier onderzocht.”

RWS meldt de onderzoeksresultaten in het kader van Wereld Vismigratiedag (morgen). Met het openzetten van de kieren in de Haringvlietsluiten krijgen trekvissen de kans om het stroomgebied van de Rijn en Maas weer op te zwemmen. De Haringvlietsluizen vormen een harde barrière tussen zoet en zout water, waardoor trekvissen niet naar hun paaigebieden kunnen zwemmen die stroomopwaarts liggen of juist in zee.

Aan het zogeheten Kierbesluit is een meerjarig onderzoeksprogramma gekoppeld waarbij wordt gekeken naar de zoutverspreiding en het optimaliseren van de visintrek. Ook de ecologische effecten worden gemonitord. Dat programma is 2019 begonnen.

LEES OOK:
Terugkeer zeldzame elft naar Haringvliet is 'positief signaal'