secundair logo knw 1

Sinds 1 september is er een nieuw certificaat voor het ecologisch beheer van watergangen: Kleurkeur Blauw. Het keurmerk is een initiatief van De Vlinderstichting en Stichting Groenkeur en is bedoeld voor aannemers en groenbedrijven. Opdrachtgevers kunnen het certificaat onderdeel maken van de aanbesteding.

De Kleurkeur Blauw is een aanvulling op de al bestaande Kleurkeur Groen. Dit certificaat is gericht op het ecologisch beheer van bermen, dijken en groenstroken. “De Kleurkeur Groen bestaat sinds vier jaar. Vanuit opdrachtgevers en de uitvoerders kwam de vraag een certificaat voor het ecologisch beheer van watergangen tot acht meter breed uit te rollen,” vertelt initiatiefnemer Anthonie Stip, projectleider bij De Vlinderstichting.

Anthonie StipAnthonie StipMaar het ‘blauwe certificaat’ is niet alleen ontwikkeld om tegemoet te komen aan de wensen van waterbeheerders en groenbedrijven. “Nederland beschikt over een enorm waterareaal. We hebben meer dan 330.000 kilometer aan sloten bijvoorbeeld.”

Door die ecologisch te beheren, kan volgens Stip een enorme impuls worden gegeven aan de biodiversiteit. Dat is belangrijk, want waar we kunnen, moeten we ruimten willen maken voor de natuur.”

Het nieuwe keurmerk is ontwikkeld door de initiatiefnemers, De Vlinderstichting en Stichting Groenkeur, in samenspraak met waterschappen, gemeenten, de Sportvisserij Nederland en verschillende natuurorganisaties. “Het is natuurlijk belangrijk dat een keurmerk ook breed gedragen wordt. Daarom is een werkgroep met vertegenwoordigers van verschillende partijen bijna een jaar bezig geweest, om het pakket samen te stellen.”

Bedrijven die het keurmerk willen behalen, kunnen een cursus volgen en dienen te voldoen aan een aantal eisen. “We vragen een beheerplan voor de watergang, met een aantal vaste elementen zoals gefaseerd maaien. Er dient ook een vorm van monitoring plaats te vinden, door de opdrachtgever of de uitvoerder. Ter controle volgt een jaarlijkse audit op bedrijfsniveau.”

Behalve de inhoudelijke eisen zoals het beheerplan rondom ecologische kwaliteit van de watergangen, is volgens Stip ook vakbekwaamheid van belang. “Om maatwerk mogelijk te maken, hebben we in de eisen aan het beheerplan marges ingebouwd. Dat is nodig omdat geen watergang hetzelfde is.

Stip meent dat vakmanschap nodig is om goed te kunnen beoordelen wat een watergang nodig heeft, of wat de ecologische mogelijkheden van een bepaalde watergang zijn. Daarom zijn het ook de medewerkers van de bedrijven, die via persoonlijke certificaten zorgen voor een bedrijfscertificering.”

 

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte redactie, ik ben verheugd dat eindelijk het besef is dat het klepelbeleid nu ter discussie is gesteld. Ik heb bij waterschap Hollandse delta al jaren als bestuurslid aangedrongen om het klepelen alleen als noodzaak te gebruiken. Ook heb ik div gesprekken gehad met SBB mbt klepelen in de duinen van Ouddorp waarbij de structuur volledig werd vernield. Dit jaar is eindelijk door beherende organisatie alleen maar gemaaid en wel in oktober waar mi de hele natuur in dit duingebied mee is geholpen. Het waterschap heeft nu ook bepaald dat klepelbeleid op de schop moet en in de toekomst alleen maar met maaibeleid mag worden uitgevoerd. Dus goed resultaat waar ik blij mee ben. Dit is natuurbehoud zoals het moet.
@JWBoehmerSommige desinformatie is te simplistisch om op te reageren. Zelfs citeren van een nieuwsbericht blijkt lastig (aanpak van dijken is lang niet altijd verhogen). Instabiliteit en kans op zettingsvloeiing worden ook aangepakt. Daarmee wordt ook de invloed van zee en maan beperkt, maar dan wel op basis van logische en bewezen relaties ipv dubieuze, onwaarschijnlijke en onbewezen hypotheses. Oei, toch gereageerd. Dom van me. Ik kan dit beter negeren.
Het zou me niet verbazen als ze me een keer komen halen omdat ik de verkeerde dingen beweer  - volgens de VLOEK van ZEE en MAAN en Jan Willem Boehmer..auteur Jongedijk Bijv.  op pag 5 over “Het ophogen van dijken (€15mln/km over 800 km vlgs HWBP) vergroot alleen maar het gevaar: Hoe hoger de dijk hoe groter het aantal slachtoffers”. Voor het uitdiepen van vaarwegen (meer Ruimte voor de Rivier) geldt hetzelfde: Hoe groter, (dieper én breder) de badkuip hoe groter het overstromings gevaar en hoe groter ook hierbij het aantal slachtoffers”. Ik vrees dat ik daarmee het gezag erger heb geïrriteerd dan Zwagerman deed met haar verkeerde opmerking over “de kerf”. Ik heb nooit gedacht dat het zou gebeuren: Nou zijn we klaar met je”
Even terug denken in de tijd: waarvoor waren dijken ook al weer uitgevonden? Dat was -vroeger- om ons tegen het water te beschermen. Nu gaan we buitendijks bouwen, dus is de vraag:  is dat water dan weg? Nee, dat moet juist nog komen , en,  als dat echt komt -misschien pas volgende eeuw- dan helpt dat dijkje toch ook niet meer, alle inspanningen van dijkversterkingen ten spijt.
Een goede actie van de UvW. Logisch zou nu ook zijn om een vergelijkbare brief naar de regering te sturen ten aanzien van het verbieden van bestrijdingsmiddelen en te veel aan mest.