Onderzoekers van de Universiteit van de staat New York hebben in flessenwater microplastics gevonden. Van de 259 onderzochte flessen bevatte 93 procent microplastics, met een gemiddelde van 325 deeltjes microplastic per liter, aldus de onderzoekers.
Het onderzoek, dat niet is onderworpen aan een zogeheten peer review, werd gehouden in opdracht van Orb Media, de journalistieke organisatie die vorig jaar een studie publiceerde waaruit bleek dat kraanwater wereldwijd ook microplastics bevat.
De onderzochte flessen kwamen van elf producenten en werden uit negen verschillende landen gehaald. Voor de identificatie van de deeltjes werd een methode met kleurstoffen gebruikt. In de watermonsters werden vooral polypropyleen, nylen en polyethyleentereftalaat (PET) aangetroffen.
Volgens professor Sherri Mason, leider van het onderzoek, komt het merendeel van de plastics van de fles zelf, de vervuiling zou dan met name plaatshebben tijdens het bottelen. Een deel van het gebottelde water is overigens gefilterd leidingwater, aldus het onderzoek.
WHO
De onderzoekers schatten dat een persoon die per dag een liter fleswater drinkt, elk jaar tienduizenden deeltjes microplastic consumeert. De Wereldgezondheidsorganisatie kondigde in reactie op het onderzoek een analyse aan over de mogelijke risico's van plastic in drinkwater. Er zijn formeel geen aanwijzingen in hoeverre geconsumeerde microplastics de menselijke gezondheid schaden, maar de WHO wil de wetenschappelijke kennis daarover in kaart brengen.
De wereldmarkt van flessenwater groeit overigens snel en zou volgens het internationale adviesbureau Zenith Global inmiddels een waarde vertegenwoordigen van 147 miljard euro. Uit het onderzoek van de State University of New York blijkt verder dat ook in glazen flessen microplastics voorkomen.
MEER INFORMATIE
Is Nederlands kraanwater ook vervuild met microplastics? (we weten het nog niet)
Synthetic polymer contamination in bottled water
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.