Waterschap Limburg ziet zich bevestigd in haar pyrazoolnormering door de uitspraak van de Raad van State vorige maand. Volgens waterschapsbestuurder Josette van Wersch legt de gerechtelijke uitspraak een basis onder de nieuwe vergunning die Sitech heeft aangevraagd. “Wij hebben ons werk goed gedaan”.
Het rommelt in Limburg sinds de Limburgse drinkwaterproducent WML in 2015 de inname van water uit de Maas opschortte omdat Servicebedrijf Sitech, verantwoordelijk voor de waterzuivering op industrieterrein Chemelot in Geleen, pyrazool bleek te hebben geloosd. Pyrazool is een chemische grondstof voor de productie van onder meer geneesmiddelen en bestrijdingsmiddelen. Waterschap Limburg legde vervolgens strengere normen op voor de lozing van pyrazool.
Basis onder nieuwe vergunning
Tegen deze strengere normering volgde een serie aan rechtszaken. Sitech en het op Chemelot gevestigde chemiebedrijf AnQore vonden de normen te streng. De waterbedrijven vonden ze te slap en wilden juist strengere normeringen. “De Raad van State heeft ons eigenlijk in alle opzichten gelijk gegeven” zegt waterschapsbestuurder Josette van Wersch. “Op slechts één punt, de motivatie achter een bepaalde meting, koos de Raad van State de kant van Sitech en AnQore. Dat betekent dat de huidige vergunning volgens RvS voldoet. De uitspraak laat zien dat wij ons werk goed hebben gedaan en met deze uitspraak is wat ons betreft de basis gelegd onder de nieuwe vergunningsverlening aan Sitech”.
De huidige vergunning van Sitech loopt namelijk op 1 januari 2020 af. Eerder dit jaar diende Sitech daarom een nieuwe aanvraag in. Van Wersch: “Die aanvraag had er in maart moeten liggen, maar kwam pas in juni. Daar waren wij natuurlijk al erg teleurgesteld over. Vervolgens bleek de aanvraag niet volledig”. In september spraken waterschap en Sitech af dat uiterlijk maart volgend jaar een nieuwe aanvraag in wordt gediend.
Tijdelijke vergunning
In afwachting van de nieuwe aanvraag wil het Waterschap Sitech de huidige vergunning tijdelijk verlengen. Die procedure loopt nu. “Ik ga er vanuit dat we dit proces voor het einde van het jaar af kunnen ronden en Sitech voorlopig dus volgens de normen uit de huidige vergunning door kan werken”.
Stip aan de horizon
Wat Van Wersch betreft zou er in de toekomst een einde moeten komen aan de lozingen van pyrazool op de Ur, een zijrivier van de Maas. “We zijn met Rijkswaterstaat, de waterbedrijven, Chemelot en Sitech in gesprek om te komen tot een gesloten watersysteem op Chemelot. Dat is nog een stip aan de horizon, maar zou natuurlijk wel een hele aantrekkelijke oplossing zijn”.
MEER INFORMATIE
Uitspraak Raad van State
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.