Erik den Hertog, dagelijks bestuurder van Waterschap Vallei en Veluwe, volgt Dirk-Siert Schoonman op in het dagelijks bestuur van de Unie van Waterschappen. Den Hertog is bestuurder namens BBB.
Erik den HertogSchoonman (dijkgraaf van Waterschap Drents Overijsselse Delta) heeft zijn maximale periode van zes jaar erop zitten en moest dus plaats maken. Hij hield zich onder meer bezig met dossiers als stikstof, Nationaal Programma Landelijk Gebied, droogte, klimaatadaptatie en grondwater.
De benoeming van Den Hertog is voor drie jaar, met een mogelijke verlenging van nog eens drie jaar. Hij begint vandaag en ontfermt zich evenals Schoonman over de portefeuille Energie, Waterkwantiteit en Watersysteem.
Als heemraad van Vallei en Veluwe heeft Den Hertog de portefeuille landelijk gebied/digitalisering met daarin onder andere energietransitie en watertransitie. Daarnaast werkt de bestuurder, die algemene economie studeerde aan de Erasmus Universiteit, nog parttime als senioradviseur bedrijfsvoering op Directie Toeslagen van het ministerie van Financiën.
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.