Dijkgraaf Kees Jan de Vet is officieel beëdigd voor een nieuwe bestuursperiode van zes jaar. Ook Rogier van der Sande is officieel begonnen aan zijn tweede termijn als dijkgraaf bij het Hoogheemraadschap van Rijnland.
Kees Jan de VetOp het Noord-Brabants provinciehuis in ‘s-Hertogenbosch werd De Vet 31 augustus beëdigd door commissaris van de Koning Ina Adema.
De Vet is voor de 2e termijn voorgedragen op basis van een unaniem voorstel van het algemeen bestuur van Brabantse Delta. Hij was als dijkgraaf een belangrijke motor achter de totstandkoming van de Adviescommissie Droogte, schrijft het waterschap
Dit jaar richtte het waterschap op initiatief van De Vet de Bouvigne Wateracademie op als platform voor kennisuitwisseling en expertisenetwerk op het gebied van watermanagement. De academie moet deskundigen, professionals en bestuurders in staat stellen inhoudelijk van elkaar te leren en samenwerking bevorderen.
In de komende jaren wil De Vet zich hard maken voor bestuurlijke vernieuwing binnen Brabantse Delta, schrijft het waterschap.
Van der Sande
Rogier van der SandeBij het Hoogheemraadschap van Rijnland is dijkgraaf Rogier van der Sande begonnen aan zijn tweede termijn. In januari werd hij al voorgedragen door het algemeen bestuur voor een tweede termijn. Hij werd eind vorige maand door commissaris van de Koning Jaap Smit in Zuid-Holland beëdigd.
Van der Sande (‘ik heb er enorm veel zin in’) ziet voor de komende zes jaar flink wat uitdagingen voor het hoogheemraadschap. “Extremiteiten in het weer maken het moeilijker, maar daarmee uitdagender.” De enorme regenbuien nu in Zwitserland en Oostenrijk en eerder in Limburg kunnen ook hier vallen, zei Van der Sande tegen Stichting Lokale Omroep Regio Leiden naar aanleiding van zijn beëdiging. "Dan hebben we echt wel een groter probleem." Voldoende water in het gebied houden in tijden van droogte is volgens de dijkgraaf de echte nieuwe uitdaging.
Van der Sande is ook voorzitter van de landelijke Unie van Waterschappen.
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.