Marcel Vissers is aangetreden als hoogheemraad bij het Hoogheemraadschap van Delfland. Hij gaat zich onder meer bezighouden met waterkwaliteit.
Vissers (Rotterdam, 1963) werkte hiervoor als directeur bij de Vereniging Regio Water en maakte tevens deel uit van het algemeen bestuur van Delfland namens Water Natuurlijk. Tussen 1999 en 2003 was hij voor GroenLinks lid van Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland. Vissers is de opvolger van Marcel Belt, die in juni afscheid nam omdat hij wethouder van de gemeente Leidschendam-Voorburg werd.
Op 7 juli is Vissers geïnstalleerd als hoogheemraad. Dijkgraaf Piet-Hein Daverveldt omschrijft hem als een deskundig en ervaren bestuurder, die als lid van het algemeen bestuur al enige tijd zeer betrokken was bij de maatschappelijke opgaven van het waterschap. In zijn portefeuille zitten de onderwerpen ecologische en chemische waterkwaliteit (inclusief Kaderrichtlijn Water), zwemwater, lokaal water, recreatief medegebruik, zoet water en internationale betrekkingen.
LEES OOK
Interview Vissers op site Delfland
H2O Actueel: vertrek Marcel Belt
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.