Peter Verlaan is deze week aan de slag gegaan als de nieuwe secretaris-directeur van Waterschap Aa en Maas. Verlaan was directeur bij het waterschap.
Peter VerlaanVerlaan (46) werkt ruim 8 jaar bij Aa en Maas. Als directeur was hij onder andere verantwoordelijk voor afvalwater, waterkwaliteit, innovatie en duurzaamheid. Daarvoor werkte hij al meerdere jaren in de waterschapssector en voor diverse gemeenten.
Verlaan startte 23 april in zijn nieuwe rol, waarin hij als directeur leidinggeeft aan de ambtelijke organisatie en als secretaris het dagelijks bestuur, de dijkgraaf en het algemeen bestuur adviseert. Als schakel tussen bestuur en organisatie zal hij er met ‘een fantastische club collega’s de schouders onder zetten’. “We staan voor grote opgaven in een complexe tijd”, zegt hij onder meer op de site van het waterschap.
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.