Sem Geerts is met zijn masterscriptie in de prijzen gevallen op de Universiteit Twente. Zijn afstudeeronderzoek richtte zich op de invloed van zandduinen in de rivier op zoutindringing.
Sem GeertsBij de opening van het academisch jaar bekroonde de universiteit traditiegetrouw de beste masterscripties van het afgelopen jaar. Van elke faculteit kreeg een masterstudent een oorkonde en een cheque van 1.000 euro. Van de faculteit Engineering Technology werd de scriptie van Geerts als beste beoordeeld van het afgelopen studiejaar.
In zijn onderzoek laat Geerts met computermodellen zien dat de plaatsing van hogere en steilere zandduinen zoutindringing kan verminderen, zoals in de Nieuwe Waterweg in Rotterdam. “Dit suggereert dat door middel van efficiënte baggertechnieken waarbij deze natuurlijke bodemvormen blijven bestaan of ontstaan, zandduinen een Nature-Based Solution vormen om zoutindringing tegen te gaan”, schrijft de universiteit.
Inmiddels is Geerts aan dezelfde universiteit aan zijn promotieonderzoek begonnen. Binnen de Water Engineering and Management Group probeert hij met zijn begeleiders Pieter Roos en Suzanne Hulscher in het zogeheten BANX project inzicht te krijgen in de dynamiek van zandbanken en de effecten van zandwinning in sedimentarme omgevingen.
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.