Joost Buntsma heeft bij zijn afscheid als directeur van de Stichting Toegepast Onderzoek Waterbeheer (STOWA) de Uniepenning gekregen. Voorzitter Rogier van der Sande van de Unie van Waterschappen reikte hem de penning uit voor meer dan 40 jaar actieve dienst in de waterwereld.
STOWA nam gisteren in Amersfoort afscheid van Buntsma die 1 juni met pensioen gaat. ‘Een fenomeen vertrekt’, schrijft het kenniscentrum voor de waterschappen op X bij zijn afscheid. Buntsma begon in 2013 als directeur van STOWA en werkte dus meer dan 10 jaar voor het kenniscentrum.
Na zijn studie civiele techniek in Delft was hij onder andere werkzaam bij de provincie Zeeland, Rijkswaterstaat en de beleidskern van het ministerie van (toen nog) Infrastructuur en Milieu. Ook was hij van 2011 tot halverwege 2013 secretaris van de Adviescommissie Water, onder de toenmalige voorzitter ZKH Willem-Alexander.
“Ik ben iemand die een kennisbasis nodig heeft om over zaken te kunnen praten. Daarom ben ik altijd binnen de waterwereld actief gebleven”, zei hij in 2019 in een vraaggesprek met H2O.
Aanleiding voor het interview was de nieuwe strategie ‘Energie in synergie’ van STOWA. Het kenniscentrum ging behalve de klassieke onderwerpen waterkwaliteit en waterveiligheid ook veel aandacht besteden aan klimaatadaptatie, energietransitie en circulaire economie, met focus op integrale aanpak. Geen koerswijziging, wel verschillende nieuwe accenten, zei de STOWA-directeur. “Bij de maatschappelijke vraagstukken kunnen de waterschappen een belangrijke bijdrage leveren.”
De positie van kennis is met name de laatste 5 jaar flink veranderd, zegt Buntsma nu in zijn afscheidsinterview dat STOWA recent publiceerde op zijn website. "Kennis wordt minder klakkeloos als feit aangenomen. Ik denk omdat kennis tegenwoordig van grote invloed kan zijn op het bestaan van mensen. Kijk naar de landbouw in relatie tot stikstof en de KRW. Als je het gevoel hebt dat kennis je bedreigt in je voortbestaan, kijk je daar kritischer naar. Daar moeten we allemaal op leren acteren, ook STOWA.”
Buntsma wordt opgevolgd door Mark van der Werf. Hij begint 1 juni en is afkomstig van de Unie van Waterschappen waar hij als plaatsvervangend directeur Waterkwaliteit, Duurzaamheid, Innovatie en Internationaal in zijn portefeuille heeft.
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.