secundair logo knw 1

In deze H2O oktober zegt Annemieke Nijhof van kennisinstituut Deltares: “De complexe integrale vragen laten zich niet beantwoorden met gestapelde deelonderzoeken met een nietje erdoor.” De algemeen directeur bepleit dat de onderzoeks- en kennisinstituten Deltares, TNO, KWR, Wetsus en universiteiten als Wageningen, TU Delft en andere, hun kennis meer samenbrengen rond maatschappelijke opgaven, die almaar ingewikkelder worden. 


door Bert Westenbrink


H2o okt cover H2O oktoberZo breekt ze met Stephanie Janssen, expert nature-based solutions en sociale inclusiviteit bij Deltares, een lans voor co-creatie in onderzoeksland: sámen de juiste onderzoeksvraag stellen én beantwoorden. Dat deed Nijhof in feite ook op jubileumsymposium van Deltares (15 jaar) in juni van dit jaar. Daar werd in een paneldiscussie met een paar honderd waterprofessionals in de zaal, vastgesteld dat het nieuwe beleidsuitgangspunt ‘water en bodem sturend’ alleen kan worden ingevuld met co-creatie.

Nijhof riep in het paneldebat het programma Ruimte voor de Rivier in herinnering en zei: “Het lijkt wel alsof we vergeten zijn hoe goed dat programma was.” Ze schetste dat bij het zoeken naar oplossingen er de bereidheid was om plannen in te ruilen voor betere. “Dat noemden wij het omwisselbesluit. Die hebben we ook een paar keer genomen. We waren bereid om de in onze ogen best denkbare oplossing in te ruilen voor iets beters.” 

Ze bepleitte om van deze werkwijze - op een gelijkwaardige manier met anderen problemen onderzoeken - 'het nieuwe normaal' te maken.

En dat wordt het. In deze H2O leest u over het belang van co-creatie in de opkomende burgerwetenschap en als onderdeel van een ander groot rivierenproject: de Meanderende Maas.

Strategisch adviseur Jan Bouman begeleidde dit project en zegt: “Wij als plannenmakers hebben heel veel geleerd van bewoners in het gebied. Er was oprecht sprake van co-creatie, waarbij betrokken bewoners boven hun persoonlijke belangen wisten uit te stijgen. Ik heb veel van soortgelijke trajecten in het land gedaan. Dit vond ik de meest geslaagde.”

Meanderende Maas is een voorbeeldproject, waarvan anderen in het land veel kunnen leren in aanpak en ontwerp, zegt dijkgraaf Mario Jacobs van Waterschap Aa en Maas. En hij voegt daaraan toe: Meanderende Maas voldoet aan alle principes van de Nationale Omgevingsvisie. 

Co-creatie is, hoe je het ook definieert, ‘echt, echt, echt complex’ in het openbaar bestuur, zei Rogier van der Sande

Die omgevingsvisie vloeit voort uit de Omgevingswet, die 1 januari 2024 - eindelijk - van kracht wordt. Deze wet is doordrenkt van burgerparticipatie, samenwerking en co-creatie.

Zijn de waterschappen daar klaar voor? Precies die vraag kreeg Rogier van der Sande, dijkgraaf van Rijnland en voorzitter van de Unie van Waterschappen, in het paneldebat op het jubileumsymposium van Deltares. Van der Sande vond het een ‘extreem interessante filosofische’ maar ook ‘zeer relevante’ vraag die nog niet zo makkelijk te beantwoorden is. Co-creatie is, hoe je het ook definieert, ‘echt, echt, echt complex’ in het openbaar bestuur, zei hij. “Omdat het openbaar bestuur naar de aard gericht is op het maken van beslissingen over tegenstelde belangen.”

De voorzitter van de verenigde waterschappen kwam al filosoferend niet tot een volmondig: 'Ja, de waterschappen zijn er klaar voor', maar stelde wel vast dat je het moet doen, hoe complex ook. En zo is het, want co-creatie wordt het nieuwe normaal.


Bert Westenbrink is hoofdredacteur van H2O media en schrijft het redactioneel in het vakblad

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

h2ologoprimair    PODIUM

Podium is een platform voor opinies, blogs en door waterprofessionals geschreven artikelen (Uitgelicht). H2O draagt geen verantwoordelijkheid voor de inhoud van deze bijdragen, maar bepaalt wel of een bijdrage in aanmerking komt voor plaatsing. De artikelen mogen geen commerciële grondslag hebben.

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Is dit niet wat eenzijdige berichtgeving? Op Wikipedia staat te lezen: "Op 29 mei 2024 werd bekend dat door The Ocean Cleanup voor de 100e keer plastic afval uit de Grote Oceaan gehaald is. In totaal werd er met die 100 keren 385.000 kilogram opgevist" waarbij wordt verwezen naar nu.nl. Zelfs als de 11,5 miljoen kilo gehaald is (30 keer zo veel als in het geciteerde bericht) dan is dat nog steeds geen 1 procent van de geschatte hoeveelheid plastic in de oceanen (2-8 miljoen ton, volgens schattingen VN). Maar wat voor ons technologen denk ik zeer interessant is en ook in dit vakblad aandacht verdient, zijn de onbedoelde mogelijke schadelijke effecten voor het zeeleven. Hierover is een congres in Liverpool geweest in 2020. Mogelijk is er inmiddels meer onderzoek naar gedaan. In een artikel uit 2020 legde De Correspondent bloot welke keerzijdes er aan een goedwillende techniek als de Ocean Cleanup kunnen zitten en het spanningsveld tussen iets willen oplossen en de vraag voldoende breed in kaart hebben (https://decorrespondent.nl/11379/niemand-weet-welk-probleem-the-ocean-cleanup-eigenlijk-oplost/4ab9e62f-1927-0845-3b42-426dba6ac6b3). Een hoekje ethiek der techniek zou niet misstaan in een vakblad als H2O, lijkt me.
Leuk verhaal maar het klopt niet, helemaal niet. Ik woon al 72 jaar in de lage uiterwaard  bij km paal 951 en sinds RvdR  ( 2012) komt er meer water door de IJssel . Kom maar eens een middagje praten dan leg ik uit.
Because it's somebody elses computer you can blame someone else? :-) Lekker makkelijk. De burger weer opzadelen met extra kosten die door mensen die het beleid maken en zelf waarschijnlijk de rekening niet hoeven te betalen :-)
Waar waren de peer reviewers van Water Research?