secundair logo knw 1

Bij de hoogwatergeul tussen Veessen en Wapenveld geldt 1+1=3, vindt de jury I foto: Rijkswaterstaat

De hoogwatergeul tussen Veessen en Wapenveld dingt mee naar De Nederlandse Bouwprijs 2019. Het project in het kader van Ruimte voor de Rivier is een van de twee nominaties in de categorie Civiele Kunstwerken. Volgens de jury is er sprake van een “prachtig staaltje Hollandse Delta met veiligheid binnen een integrale gebiedsaanpak”.

De Nederlandse Bouwprijs is een initiatief van de gelijknamige stichting en wordt sinds 1991 eens in de twee jaar uitgereikt. Dit keer waren er zeventig inzendingen in vier categorieën. De hoogwatergeul Veessen-Wapenveld is genomineerd in de categorie Civiele Kunstwerken: bruggen, viaducten, tunnels en overige civiele kunstwerken. De concurrentie komt van een fietsbrug van het nieuwe bouwmateriaal biocomposiet (vlas, hars) bij het Friese buurtschap Ritsumasyl.

Eens in honderd jaar
De hoogwatergeul die zich bevindt tussen de dorpen Veessen en Wapenveld in de Gelderse gemeente Heerde, is in februari 2017 geopend. De geul is acht kilometer lang en wordt geflankeerd door dijken. De kleppen van de inlaat zullen gemiddeld eens in de honderd jaar worden opengezet bij extreem hoogwater in de IJssel. Dan loopt de geul vol en worden de omringende bewoonde gebieden beschermd.

De partijen die aan het project hebben meegewerkt - onder andere Boskalis, Rijkswaterstaat, Waterschap Vallei en Veluwe en Witteveen+Bos - stellen in hun inzending dat de hoogwatergeul een van de grootste en meest effectieve projecten binnen het programma Ruimte voor de Rivier is. De pers typeert het kunstwerk al als een nieuw Deltawerk, aldus de inzenders.

Bescheiden ogende ingreep
De jury onder leiding van Louise Vet (directeur van het Nederlands Instituut voor Ecologie en hoogleraar Evolutionaire Ecologie aan Wageningen University & Research) heeft gekeken naar hoe innovatief, verrassend en grensverleggend projecten zijn. Ook zijn de inzendingen beoordeeld aan de hand van de criteria voor duurzame ontwikkeling: ‘people’, ‘planet’ en ‘profit’. De hoogwatergeul Veessen-Wapenveld is een enorme ingreep in het landschap maar oogt bescheiden, vindt de jury. “Er is sprake van een prachtig staaltje Hollandse Delta met veiligheid binnen een integrale gebiedsaanpak.”

Het commentaar bij de nominatie gaat verder met: “Hier komt alles samen: klimaatadaptatie, natuurwaarde, verbeterde omstandigheden voor de boeren én een belevingswaarde door nieuwe recreatiemogelijkheden toe te voegen. Volgens de jury is dit het resultaat wanneer een interdisciplinair team van architecten, landschapsarchitecten en ingenieurs gaan samenwerken; een oplossing die doet waarvoor het ontworpen is - hoogwater beheersen - maar die ook mooi opgaat in de omgeving. Hier geldt 1+1=3; iedere betrokkene in de omgeving gaat erop vooruit!”

Of de hoogwatergeul Veessen-Wapenveld de prijs voor het beste civiele kunstwerk krijgt, wordt op 4 februari bekendgemaakt. Het is niet voor het eerst dat het project in aanmerking komt voor een bouwprijs. Eerder werden de Betonprijs 2017 en de Projectpluim 2016 gewonnen, terwijl de hoogwatergeul ook werd genomineerd voor de InfraTech Innovatieprijs 2017.

 

MEER INFORMATIE
Toelichting op De Nederlandse Bouwprijs

Waterschap Vallei en Veluwe over nominatie
Betonprijs 2017 voor het project
Ingebruikname van hoogwatergeul in 2017 

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Is dit niet wat eenzijdige berichtgeving? Op Wikipedia staat te lezen: "Op 29 mei 2024 werd bekend dat door The Ocean Cleanup voor de 100e keer plastic afval uit de Grote Oceaan gehaald is. In totaal werd er met die 100 keren 385.000 kilogram opgevist" waarbij wordt verwezen naar nu.nl. Zelfs als de 11,5 miljoen kilo gehaald is (30 keer zo veel als in het geciteerde bericht) dan is dat nog steeds geen 1 procent van de geschatte hoeveelheid plastic in de oceanen (2-8 miljoen ton, volgens schattingen VN). Maar wat voor ons technologen denk ik zeer interessant is en ook in dit vakblad aandacht verdient, zijn de onbedoelde mogelijke schadelijke effecten voor het zeeleven. Hierover is een congres in Liverpool geweest in 2020. Mogelijk is er inmiddels meer onderzoek naar gedaan. In een artikel uit 2020 legde De Correspondent bloot welke keerzijdes er aan een goedwillende techniek als de Ocean Cleanup kunnen zitten en het spanningsveld tussen iets willen oplossen en de vraag voldoende breed in kaart hebben (https://decorrespondent.nl/11379/niemand-weet-welk-probleem-the-ocean-cleanup-eigenlijk-oplost/4ab9e62f-1927-0845-3b42-426dba6ac6b3). Een hoekje ethiek der techniek zou niet misstaan in een vakblad als H2O, lijkt me.
Leuk verhaal maar het klopt niet, helemaal niet. Ik woon al 72 jaar in de lage uiterwaard  bij km paal 951 en sinds RvdR  ( 2012) komt er meer water door de IJssel . Kom maar eens een middagje praten dan leg ik uit.
Because it's somebody elses computer you can blame someone else? :-) Lekker makkelijk. De burger weer opzadelen met extra kosten die door mensen die het beleid maken en zelf waarschijnlijk de rekening niet hoeven te betalen :-)
Waar waren de peer reviewers van Water Research?