secundair logo knw 1

Staatssecretaris Stientje van Veldhoven van Infrastructuur en Waterstaat. Foto Rijksoverheid/Jerry Lampen

De norm voor PFAS in de bodem is verhoogd en er mag meer bagger en grond worden afgezet in diepe plassen. Dat heeft staatssecretaris Stientje van Veldhoven (Infrastructuur en Waterstaat) op grond van nieuw onderzoek besloten. Voor sommige regio’s is dit nog onvoldoende.

Met de nieuwe regels wordt het tijdelijk handelingskader voor PFAS, dat vorig jaar juli werd opgesteld, geactualiseerd. Dat leidde tot protest vanwege de strenge norm van 0,1 microgram per kilo voor PFAS in de bodem voor veel toepassingen, een waarde die veel grond- en baggerwerk stillegde. Eind november werd de achtergrondwaarde verhoogd tot 0,8 microgram, vanaf nu geldt voor de landbodem een achtergrondwaarde van 1,4 microgram. 

Een tweede verruiming is dat vanaf nu dezelfde regels voor grond en bagger gelden. Uit onderzoek van het RIVM blijkt volgens de minister dat grond zich in oppervlaktewater net als bagger gedraagt. Eerder was dat nog onduidelijk, waardoor met PFAS vervuilde grond niet mocht worden toegepast in bijvoorbeeld diepe plassen.

"PFAS-houdende grond kan nu ook verantwoord worden toegepast in oppervlaktewater", schrijft Van Veldhoven in een brief aan de Tweede Kamer. "Uitgangspunt blijft ook hier dat het oppervlaktewater beschermd is en de kwaliteit van de bodem niet slechter wordt."

Diepe plassen
Verder komt er meer ruimte om grond en bagger in 37 diepe plassen af te zetten. Dat mocht eerst alleen in plassen die in verbinding staan met de grote rivieren. Uit onderzoek van Deltares blijkt dat PFAS in heel Nederland in de waterbodems wordt aangetroffen. De aangetroffen concentraties zijn wel lager dan in de grote rivieren. Daarom is voor PFOS een waarde van 1,1 microgram per kilo vastgesteld en voor de overige PFAS een waarde van 0,8 microgram per kilo.

Ook voor de waterschappen is de verruiming welkom, zo meldt de Unie van Waterschappen. "Baggerwerkzaamheden die zijn uitgesteld omdat er vanwege PFAS geen geschikte bestemming voor de baggerspecie kon worden gevonden, kunnen weer worden opgestart als de baggerspecie voldoet aan de nieuwe normen."

Voor gebieden in het westen van Nederland is de verruiming echter nog onvoldoende, stelt de Unie. Rond Dordrecht bijvoorbeeld, waar het bedrijf Chemours is gevestigd, bevat de bodem meer PFAS dan elders in Nederland. De Unie heeft er daarom voor gepleit om voor deze regio een aparte waarde vast te stellen, maar daar wilde de minister niet aan.

"Ze heeft wel beloofd om waterschappen die zelf mogelijkheden zien om extra afzetruimte voor baggerslib te creëren, te ondersteunen", zegt woordvoerder Jane Alblas van de Unie. "Het is nu nog een beetje koffiedik kijken hoe dit in de praktijk uitpakt, maar wij zullen de waterschappen gaan vragen hoe zij dit zelf zien."

Balans
Daarnaast blijft de Unie hameren op het belang van een integraal beleid voor zeer gevaarlijke stoffen, aldus Alblas. "Het is steeds zoeken naar een balans. Om Nederland leefbaar te houden, moeten we baggeren. Maar we willen natuurlijk niet bijdragen aan de verspreiding van deze stoffen. Eigenlijk vinden we dat ze helemaal niet in het milieu terecht moeten komen. Daarom is het beter om het probleem aan de voorkant aan te pakken, zodat we niet weer in zo’n impasse belanden."

Daarvoor zet de minister zich ook in Europees verband in, belooft ze in haar brief aan de Kamer. Het definitieve handelingskader voor Nederland wil ze in 2021 vaststellen, nadat dit najaar opnieuw een aantal onderzoeken zal plaatsvinden.

 

MEER INFORMATIE
Kamerbrief over aanpassingen beleid PFAS
Reactie Unie van Waterschappen
H2O-bericht: Van Veldhoven verruimt veiligheidsnormen PFAS en PFOS
H2O-bericht: Waterschappen schorten baggeren op vanwege PFAS

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Is dit niet wat eenzijdige berichtgeving? Op Wikipedia staat te lezen: "Op 29 mei 2024 werd bekend dat door The Ocean Cleanup voor de 100e keer plastic afval uit de Grote Oceaan gehaald is. In totaal werd er met die 100 keren 385.000 kilogram opgevist" waarbij wordt verwezen naar nu.nl. Zelfs als de 11,5 miljoen kilo gehaald is (30 keer zo veel als in het geciteerde bericht) dan is dat nog steeds geen 1 procent van de geschatte hoeveelheid plastic in de oceanen (2-8 miljoen ton, volgens schattingen VN). Maar wat voor ons technologen denk ik zeer interessant is en ook in dit vakblad aandacht verdient, zijn de onbedoelde mogelijke schadelijke effecten voor het zeeleven. Hierover is een congres in Liverpool geweest in 2020. Mogelijk is er inmiddels meer onderzoek naar gedaan. In een artikel uit 2020 legde De Correspondent bloot welke keerzijdes er aan een goedwillende techniek als de Ocean Cleanup kunnen zitten en het spanningsveld tussen iets willen oplossen en de vraag voldoende breed in kaart hebben (https://decorrespondent.nl/11379/niemand-weet-welk-probleem-the-ocean-cleanup-eigenlijk-oplost/4ab9e62f-1927-0845-3b42-426dba6ac6b3). Een hoekje ethiek der techniek zou niet misstaan in een vakblad als H2O, lijkt me.
Leuk verhaal maar het klopt niet, helemaal niet. Ik woon al 72 jaar in de lage uiterwaard  bij km paal 951 en sinds RvdR  ( 2012) komt er meer water door de IJssel . Kom maar eens een middagje praten dan leg ik uit.
Because it's somebody elses computer you can blame someone else? :-) Lekker makkelijk. De burger weer opzadelen met extra kosten die door mensen die het beleid maken en zelf waarschijnlijk de rekening niet hoeven te betalen :-)
Waar waren de peer reviewers van Water Research?