Het watertechnologiebedrijf Ferr-Tech heeft de WIS Award 2022 gewonnen. De jury vond het door Ferr-Tech ontwikkelde product Ferraat (VI) de beste van de acht innovaties die waren genomineerd. Maandag won Paques Biomaterials met de productie van het biopolymeer PHBV de publieksprijs.
De eindronde van de WIS Award werd vanmiddag gehouden tijdens de European Water Technology Week (EWTW) in Leeuwarden. De jury vond Ferr-Tech een overtuigende winnaar, maar gaf tegelijkertijd aan dat het besluit dit jaar lastig was, gelet op de vele bijzondere innovaties die meededen.
Ferraat(VI) staat al decennia wereldwijd bekend als de sterkste oxidant voor waterbehandeling van (industrieel) afvalwater. In tegenstelling tot veelgebruikte chemicaliën voor waterzuivering, is Ferraat(VI) milieuvriendelijk en biologisch afbreekbaar. Tot voor kort was het echter niet mogelijk om Ferraat(VI) stabiel en houdbaar te produceren.
De Meppelse startup, vorig jaar ook winnaar van de CES 2022 Innovation Award, vond de formule waarmee Ferraat(VI) tenminste twee maanden houdbaar blijft. Daarmee kan het worden toegepast voor industrieel gebruik.
Ferr-Tech richt zich op meerdere sectoren, zoals olie en gas, staal, vis, waterschappen, zuivel en agrifood en heeft de ambitie om internationaal te groeien. Te beginnen in de VS, waar in 2023 een eigen fabriek zal worden gebouwd. Voor verdere expansie richt het bedrijf zich op het Midden-Oosten.
Ferr-Tech wil het winnen van de WIS Award vooral gebruiken om internationaal de marketing te ondersteunen. Aan de prijs is marketing-ondersteuning ter waarde van 10.000 euro verbonden.
De award is de innovatieprijs die door netwerkorganisatie Water Alliance doorgaans jaarlijks wordt uitgereikt aan een bedrijf met een opmerkelijke waterinnovatie. Naast de jury mag ook het publiek een winnaar kiezen. Dat gebeurde maandag op de eerste dag van de European Water Technology Week, na een pitch door de acht deelnemende finalisten Rolapac, Ce-Line, Purgatoria, Ferr-Tech, Q-Blue, Jotem, Paques Biomaterials en Hulo.
Joost Paques kreeg de meeste stemmen voor de productie van het natuurlijk afbreekbare polymeer PHBV dat als plastic vervanger in uiteenlopende producten kan worden verwerkt. De productie van het polymeer wordt nu getest in een demonstatie-installatie op het terrein van energie- en afvalbedrijf HVC in Dordrecht. Als de proef slaagt volgt later een besluit over de bouw van een full-scale fabriek.
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.