Alle waterschappen hebben ingestemd met een nieuwe strategie om muskusratten te bestrijden. Het binnenland moet over circa 15 jaar volledig vrij van muskusratten zijn, waarna de bestrijding zich zal concentreren op het grensgebied en een deel van de grote rivieren. De Unie van Waterschappen verwacht uiteindelijk 10 miljoen euro op jaarbasis te besparen..
Dolf MoerkensDe bestrijding van muskusratten gaat al een aantal jaren de goede kant op. De populatie muskusratten wordt kleiner. Er worden dus ook steeds minder dieren gevangen. Vorig jaar werden er volgens cijfers van de Unie van Waterschappen 53.511 muskusratten gevangen in Nederland. Dat is 14 procent minder dan in 2017; toen waren het er bijna 62.000. “In dit tempo is het binnenland over twaalf tot vijftien jaar vrij van muskusratten”, verwacht Dolf Moerkens, beleidsadviseur bij de Unie van Waterschappen.
Huidige inzet in combinatie met nieuwe technieken
In de oude strategie werd de populatie muskusratten laag gehouden. Er gold een landelijke doelstelling om niet meer dan 15 muskusratten per 100 kilometer watergang te vangen. Moerkens: “Uit de veldproef Muskusratten bleek dat het mogelijk is om het binnenland vrij van muskusratten te krijgen. Dit kan door de huidige inzet van de waterschappen te combineren met het gebruik van nieuwe technieken, zoals controle van het water met eDNA. Daar hebben alle waterschappen zich nu aan gecommitteerd.”
Goedkoper en diervriendelijker
Volgens Moerkens is de nieuwe strategie uiteindelijk goedkoper en diervriendelijker. Zij heeft bovendien positieve effecten op de biodiversiteit. Als de muskusrat eenmaal is teruggedrongen, vraagt het minder capaciteit om de populatie op nul te houden.
Moerkens: “Op dit moment investeren de waterschappen 33 miljoen euro per jaar in de bestrijding van muskusratten. Dat kan met tien miljoen omlaag. Bovendien veroorzaken muskusratten schade aan dijken en oevers. Het repareren van die schade kost vanzelfsprekend ook geld. Uit onderzoek blijkt dat muskusratten behoren tot de top 5 van dieren met de grootste impact op ecosystemen. Voor de biodiversiteit in Nederland is het dus positief als de muskusrat uit het binnenland is verdwenen.”
MEER INFORMATIE
Muskusrattenvangst opnieuw afgenomen, maar moet naar nul
Waterschappen vangen beduidend minder muskusratten
Bericht Unie van Waterschappen over nieuwe strategie
Bericht Unie van Wateschappen over Veldproef Muskusrattenvangst
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.