Het College voor de Toelating van Gewasbeschermingsmiddelen en Biociden (Ctgb) verlengt de Nederlandse toelating van de biociden HW Bifipro en HW Bifipro Cool tot 1 juli 2033. De technieken van waterbedrijf Holland Water worden toegepast in de bestrijding van legionella in respectievelijk drinkwaterinstallaties en natte koeltorens.
Bifipro is een door Holland Water ontwikkeld gepatenteerd waterbehandelingssysteem, gebaseerd op gebruik van koper- en zilverionisatie. Door koper- en zilverionen in de juiste dosering aan een watersysteem toe te voegen, hebben bacteriën zoals legionella geen kans meer om zich te ontwikkelen, te vermeerderen en te verspreiden, claimt het bedrijf. De toepassing is uitgerust met een doseringstechnologie waarmee precies genoeg koper- en zilverionen worden toegevoegd om het (drink)water op een natuurlijke wijze te ontdoen van bio-film en legionellabacteriën.
De afgelopen jaren heeft Holland Water onderzoek gedaan naar mogelijke verfijningen van het doseringssysteem, laat het bedrijf weten. Aan het onderzoek leverden onderzoeksbureaus als KWR Water Research Institute en GeoConnect bijdragen.
Mede op basis van het onderzoek past het bedrijf per 1 juli 2023 de koper- en zilverionisatiemethodiek met nieuwe doseringsvarianten aan. Dat gebeurt op basis van ‘intermitterend doseren’. “Dit is een unieke doseringsoplossing waarbij de koper- en zilverionen op discontinue wijze aan een specifiek deel van het water worden toegevoegd aan de hand van een uitgekiend algoritme”, aldus het bedrijf.
Met deze methodiek kunnen bacteriën gerichter worden bestreden, zo is de claim. “Dat maakt het mogelijk om met minder koper- en zilverionen een even hoge of zelfs hogere mate van werkzaamheid te realiseren.”
Het bedrijf schrijft dat de nieuwe methodiek ‘in nauw overleg’ met het Ctgb is ontwikkeld. Dat heeft recent het besluit genomen om toelating van het gebruik van de techniek te verlengen.
LEES OOK
H2O techniek: Legionellabestrijder Holland Water wil na kapitaalinjectie verder groeien
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.